2022-2023 წლების მსოფლიოს ყველაზე ძვირად ღირებულ საცხოვრებელ ქვეყანად ბერმუდის კუნძულები დასახელდა. ინფორმაცია Numbeo-ს ცხოვრების ღირებულების ინდექსის (Cost of Living Index) უახლეს მონაცემებში არის აღნიშნული, რომელსაც lovemoney ავრცელებს.
რეიტინგი ეფუძნება სამომხმარებლო საქონლის ფასებს, მათ შორის სასურსათო პროდუქტებს, რესტორნებს, ტრანსპორტირებასა და კომუნალურ მომსახურებას. ინდექსში არ შედის საცხოვრებელი ხარჯები, როგორიც არის ქირისა და იპოთეკის გადასახადი.
ბერმუდის ეკონომიკისა და შრომის მინისტრმა, ჯეისონ ჰეივორდმა Twitter-ის გვერდზე დაწერა, რომ ბერმუდზე ძვირ ცხოვრებას, ძირითადად, საცხოვრებლების ფასები იწვევს, ამიტომ მინისტრმა უძრავი ქონების მეპატრონეებს მოუწოდა, სახლები გონივრული და ხელმისაწვდომი ფასებით გააქირაონ.
ბერმუდზე ცხოვრების ღირებულებას მხოლოდ ქირის ფასები არ ზრდის. ბევრი კუნძულოვანი ქვეყნის მსგავსად, ბერმუდი, თითქმის, არ აწარმოებს საკუთარ სასურსათო პროდუქციას ან სამომხმარებლო საქონელს და მთლიანად დამოკიდებულია აშშ-დან იმპორტზე. ამ მხრივ ბერმუდა მსოფლიოში ყველაზე ძვირადღირებული ქვეყანა გახდა.
Cost of Living Index-ის ქულები ქალაქ ნიუ-იორკის ცხოვრების ღირებულებასთან შედარებულ პროცენტს წარმოადგენს. ნიუ-იორკს რეიტინგში 100 ქულა აქვს, რაც იმას ნიშნავს, რომ 100-ზე დაბალი ქულის ქვეყნები, ნიუ-იორკთან შედარებით, საცხოვრებლად უფრო იაფია, ხოლო ქვეყნები, რომლებსაც 100-ზე მეტი ქულა აქვთ, უფრო ძვირი.
Cost of Living Index-ის მიხედვით, საცხოვრებლად ყველაზე ძვირი ქვეყნებია:
- ბერმუდის კუნძლები (141,8 ქულა)
- შვეიცარია (114,2)
- ბრიტანეთის კაიმანის კუნძულები (103,4)
- ბაჰამის კუნძლები (90,9)
- ბარბადოსი (88.8)
- ნორვეგია (88.6)
- სინგაპური (85.9)
- ისლანდია (83.3)
- ბრიტანული ჯერზი (80)
- დანია (78.6)
Numbeo-ს ყველაზე ძვირად ღირებული 30 ქვეყნის რეიტინგში ბოლო პოზიციაზე გერმანიაა. იმის მიუხედავად, რომ გერმანიაში ცხოვრების ღირებულება, აშშ-სთან შედარებით, ზოგადად, გაცილებით იაფია, ქვეყანაში კომუნალური მომსახურება, კერძოდ, ელექტროენერგიის, გათბობისა და წყლის გადასახადები 50%-ზე მეტად ძვირია. ეს განაპირობა 2021 წელს გერმანიის მთავობის მიერ წიაღისეულ საწვავზე ნახშირორჟანგის ემისიების გადასახადის დაწესებამ, რომ ქვეყანას კლიმატური მიზნებისთვის სწრაფად მიეღწია. ამასთან, ბოლო წლებში წყლის ფასმა ნიტრატების შემცველობის ზრდის გამო მოიმატმა. კერძოდ, მიწისქვეშა წყლებიდან ნიტრატების მოცილებამ გაწმენდის პროცესის ხარჯი გაზარდა, რაც საბოლოო მომხმარებელს დააწვა.
